នៅ ពេល ដែល ដេវីដ រីងស្តាត បាន មក ដល់ MHS ជា លើក ដំបូង នៅ ឆ្នាំ 1965 គាត់ និយាយ ថា " [ គាត់ ] ត្រូវ បាន ភ្ញាក់ ផ្អើល ប្រហែល ជា ភ័យ ខ្លាច ដោយ គុណ ភាព របស់ មនុស្ស ដែល ខ្ញុំ ធ្វើ ការ ។ លោកគ្រូ អ្នកគ្រូ ជា ចៅហ្វាយ សិស្ស ជា អ្នក សម្រេច ហើយ បុគ្គលិក គាំទ្រ គឺ មាន ប្រយោជន៍ ខ្លាំង ណាស់ »។ សូម លើក ឡើង ពី ឈ្មោះ ដេវីត រីងស្តាត ទៅ កាន់ អតីត សិស្ស និង មិត្ត រួម ការងារ នៅ ថ្ងៃ នេះ ហើយ សូម្បី តែ បន្ទាប់ ពី ចូល និ វត្ដ ន៍ រយៈ ពេល ១១ ឆ្នាំ ក៏ ដោយ អ្នក នឹង ឮ ថា ការ កោត សរសើរ នេះ គឺ ជា ការ សរសើរ គ្នា ទៅ វិញ ទៅ មក ។
ដូច ដែល លិខិត តែង តាំង មួយ បាន និយាយ ថា " អ្វី ដែល ពិត ជា មាន តែ មួយ គត់ អំពី លោក រីងស្តាត គឺ ថា គាត់ បាន យក ចិត្ត ទុក ដាក់ យ៉ាង ខ្លាំង ទៅ លើ សិស្ស របស់ គាត់ ។ គាត់ បាន បង្កើត វិធីសាស្ត្រ ច្នៃ ប្រឌិត ដើម្បី បង្កប់ នូវ សម្ភារៈ នោះ ហើយ ការ បញ្ជា របស់ គាត់ រួម ជាមួយ សមត្ថភាព ផ្ទាល់ ខ្លួន របស់ គាត់ ក្នុង ការ បង្រៀន បាន ល្អ ធ្វើ ឲ្យ ថ្នាក់ របស់ គាត់ មាន តម្លៃ ផលិត ផល និង រីករាយ សម្រាប់ សិស្ស ។ "
ក្នុង នាម ជា មនុស្ស ពេញ វ័យ សិស្ស របស់ គាត់ ក្រឡេក មើល ក្រោយ ហើយ ផ្តល់ កិត្តិ យស ដល់ ការ បង្រៀន របស់ ដាវីឌ ដោយ ជួយ ពួក គេ ឲ្យ សម្រេច បាន ជោគ ជ័យ ក្នុង ជីវិត ។
អតីតសិស្សម្នាក់បានសរសេរថា "ខ្ញុំគិតអំពីថ្នាក់រៀនរបស់អ្នកជាញឹកញាប់"។ «ហើយ [ខ្ញុំ] មាន អំណរគុណ ខ្លាំង ណាស់ ដែល បាន ឲ្យ អ្នក ធ្វើ ជា គ្រូ ក្នុង អំឡុង ឆ្នាំ របស់ ខ្ញុំ នៅ MHS»។
ដើម ឡើយ មក ពី រដ្ឋ មីឈីហ្គាន ដេវីត បាន ចូល រួម មហា វិទ្យាល័យ អាកបឺក ក្នុង រដ្ឋ មីនណេប៉ូលីស ដែល ជា កន្លែង ដែល គាត់ បាន ទទួល មហា វិទ្យាល័យ សិល្បៈ នៅ ឆ្នាំ 1959 ។ នៅ ឆ្នាំ 1964 គាត់ បាន ទទួល សញ្ញាប័ត្រ មហា វិទ្យាល័យ របស់ គាត់ ពី សាកល វិទ្យាល័យ រដ្ឋ ដាកូតា ខាង ជើង មុន ពេល មក រដ្ឋ មីនីតូនកា ជា កន្លែង ដែល គាត់ បាន បង្រៀន រហូត ដល់ ឆ្នាំ 1999 ។
ក្នុង នាម ជា គ្រូ បង្រៀន នៅ រដ្ឋ មីនីតុនកា អស់ រយៈ ពេល ៣៤ ឆ្នាំ ដេវីត នឹង ត្រូវ បាន ចងចាំ សម្រាប់ រឿង ជា ច្រើន រួម មាន សេចក្ដី ស្រឡាញ់ របស់ គាត់ ចំពោះ ការ បង្រៀន រាប់ ម៉ោង នៃ ការ ស្ម័គ្រ ចិត្ត សេវា របស់ គាត់ ជា ប្រធាន នាយកដ្ឋាន ពេល វេលា របស់ គាត់ ជួយ អ្នក ដទៃ និង ឥរិយាបថ ដ៏ រាបសា របស់ គាត់ ។ គ្រូ បង្រៀន ដ៏ មាន ចំណាប់ អារម្មណ៍ និង មាន ទេពកោសល្យ ពិត ប្រាកដ ដេវីត បាន បង្កើត ទំនាក់ទំនង ដ៏ យូរ អង្វែង ជាមួយ សិស្ស និង គ្រូ បង្រៀន ដូច គ្នា ហើយ នៅ តែ ទាក់ ទង ជាមួយ ពួក គេ ជា ច្រើន ។
ដេវីដ និង ភរិយា របស់ គាត់ មាន កូន ពីរ នាក់ ទាំង នៅ រដ្ឋ មីនីតុនកា អាលូម ដានីយ៉ែល រីងស្តាត ' 77 និង ស៊ូសាន ក្រាមេន ' 79 ដែល ជា គ្រូ បម្រុង សម្រាប់ សាលា មីនណេតតាកា ។ ដេវីត នៅ តែ សកម្ម នៅ ក្នុង សហគមន៍ នេះ ហើយ រីករាយ នឹង ការ ចូល និវត្តន៍ ដែល រវល់ ដែល ពោរ ពេញ ទៅ ដោយ ការ ធ្វើ ដំណើរ និង ពេល វេលា នៅ ក្នុង ផ្ទះ របស់ គាត់ ។
ទោះបី ជា គាត់ មិន អាច ចូល រួម ក្នុង ពិធី ពាន រង្វាន់ អាឡូនី នៅ ថ្ងៃ នេះ ដេវីត ចង់ ឲ្យ មនុស្ស គ្រប់ គ្នា ដឹង ថា គាត់ មាន មោទនភាព និង មាន អំណរ គុណ យ៉ាង ណា ចំពោះ កិត្តិ យស នេះ ។