ពានរង្វាន់កិត្តិយស

លោក Bill Keeler បង្រៀនវិទ្យាសាស្រ្តនៅសាលាមធ្យមសិក្សានិងវិទ្យាល័យ Minnetonka ពីចុងទសវត្សរ៍ឆ្នាំ 1950 ដល់ដើមទសវត្សរ៍ឆ្នាំ 1990. គាត់បានធ្វើឱ្យវាជាអាទិភាពខ្ពស់បំផុតរបស់គាត់ក្នុងការបណ្តុះបណ្តាលការចង់ដឹងចង់ឃើញរបស់សិស្សរបស់គាត់ និងលើកទឹកចិត្តពួកគេឱ្យបន្តចំណាប់អារម្មណ៍ផ្ទាល់ខ្លួនរបស់ពួកគេ។ សប្បុរស, ការខិតខំប្រឹងប្រែងនិងការយល់ដឹង, លោក Keeler នៅតែត្រូវបានចងចាំដោយសិស្សជាច្រើនរបស់គាត់សូម្បីតែទសវត្សរ៍បន្ទាប់ពីបញ្ចប់ការសិក្សារបស់ពួកគេ.

"មិនមានគ្រូបង្រៀនច្រើនទេដែលខ្ញុំចងចាំបានល្អដូចខ្ញុំធ្វើលោក Keeler," ចែករំលែក Karen (Nelson) Olson '71, អតីតសិស្ស. "គាត់ល្អ, កំប្លែង, ហើយគាត់ពពុះជាមួយនឹងភាពរំភើបនៃការរៀនសូត្រនិងវិទ្យាសាស្រ្ត. យ៉ាងណាក៏ដោយ គ្រូបង្រៀនវិទ្យាសាស្រ្តថ្នាក់ទី 7 នេះបានបញ្ចុះបញ្ចូលសិស្ស 20 ទៅ 25 នាក់ឱ្យមកសាលានៅថ្ងៃសៅរ៍ ហើយវាប្រែទៅជាភាពសប្បាយរីករាយណាស់!"

សម្រាប់សិស្សជាច្រើន វគ្គសាលាថ្ងៃសៅរ៍នេះគឺជាឱកាសបន្ថែមដើម្បីធ្វើការលើគម្រោងវិទ្យាសាស្ត្ររបស់ពួកគេ និងទទួលបានការយល់ដឹងពីលោក Keeler ។ មិនថានៅខាងក្នុង ឬខាងក្រៅថ្នាក់រៀន គាត់ក៏បានខិតខំបង្កើតទំនាក់ទំនងដ៏ស៊ីជម្រៅ និងមានអត្ថន័យជាមួយសិស្សទាំងអស់របស់គាត់ផងដែរ។ ទាញយកប្រយោជន៍គ្រប់ឱកាស គាត់នឹងស្ម័គ្រចិត្តនៅព្រឹត្តិការណ៍សាលាឱ្យបានច្រើនតាមដែលអាចធ្វើទៅបាន។

"វាជារឿងសំខាន់សម្រាប់ខ្ញុំសម្រាប់សិស្សដើម្បីស្គាល់ខ្ញុំមិនត្រឹមតែជាគ្រូបង្រៀន, ប៉ុន្តែជាមិត្តម្នាក់," លោក Keeler បាននិយាយថា.

នៅក្នុងថ្នាក់, លោក Keeler បានបំពេញមេរៀនរបស់គាត់ជាមួយនឹងព័ត៌មានវិទ្យាសាស្រ្តគួរឱ្យចាប់អារម្មណ៍និងធ្វើឱ្យប្រាកដថាដើម្បីកែសម្រួលទៅនឹងរចនាប័ទ្មសិក្សាបុគ្គលរបស់សិស្សនីមួយៗ. លោកបានទទួលស្គាល់ថាមិនមែនសិស្សទាំងអស់រៀនបានល្អបំផុតតាមវិធីដូចគ្នាទេ ហើយធ្វើឱ្យប្រាកដថាដើម្បីពិនិត្យជាប់លាប់ជាមួយសិស្សនីមួយៗដើម្បីធានាថាពួកគេអាចយល់ពីខ្លឹមសារវគ្គសិក្សា។

"ការរក្សាការយកចិត្តទុកដាក់របស់សិស្សគឺជាបញ្ហាប្រឈមដ៏លំបាកបំផុតមួយក្នុងការបង្រៀន" លោក Keeler បាននិយាយ។

បន្ទាប់ពីបញ្ចប់ការសិក្សា និស្សិតជាច្រើនរបស់លោក Keeler បានបន្តអាជីពក្នុងវិស័យវិទ្យាសាស្ត្រ ឬវិស័យដែលទាក់ទងនឹងការស្រាវជ្រាវ ដោយសារការបង្រៀន និងការលើកទឹកចិត្តដែលបំផុសគំនិតរបស់ Bill ។

"យើងអាចមើលឃើញថាគាត់បានធ្វើការយ៉ាងលំបាក, លំបាកជាងយើងបានធ្វើ, ហើយថាគាត់យកចិត្តទុកដាក់អំពីភាពជោគជ័យរបស់យើង," Olson បាននិយាយថា. "ម្យ៉ាងវិញទៀត គាត់បានបញ្ចូលខ្ញុំនូវក្តីស្រឡាញ់នៃការរៀនសូត្រ និងភាពរំភើបនៃការប្រមាញ់ក្នុងការធ្វើការស្រាវជ្រាវ។ ខ្ញុំបាននាំអ្នកទាំងនោះមកជាមួយខ្ញុំក្នុងអំឡុងពេលអាជីព 39 ឆ្នាំរបស់ខ្ញុំនៅបណ្ណាល័យសាកលវិទ្យាល័យ Minnesota ។ សេចក្តីស្រឡាញ់នៃការស្រាវជ្រាវបានស្ថិតនៅជាមួយខ្ញុំ។"