រង្វាន់កិត្តិយស

ប៊ីល ខេលឡឺ បាន បង្រៀន វិទ្យា សាស្ត្រ នៅ វិទ្យាល័យ និង កណ្តាល របស់ រដ្ឋ មីនីតូនកា ចាប់ ពី ចុង ទស វត្សរ៍ ឆ្នាំ 1950 ដល់ ដើម ទស វត្សរ៍ ឆ្នាំ 1990 ។ គាត់ បាន ធ្វើ ឲ្យ វា ជា អាទិភាព ខ្ពស់ បំផុត របស់ គាត់ ក្នុង ការ បង្កើត ការ ងឿង ឆ្ងល់ របស់ សិស្ស របស់ គាត់ និង លើក ទឹក ចិត្ត ពួក គេ ឲ្យ ស្វែង រក ផល ប្រយោជន៍ ផ្ទាល់ ខ្លួន របស់ ពួក គេ ។ សប្បុរស ឧទ្ទិស និង យល់ ដឹង លោក ឃីលឡឺ នៅ តែ ត្រូវ បាន ចង ចាំ ដោយ សិស្ស ជា ច្រើន របស់ គាត់ សូម្បី តែ ប៉ុន្មាន ទស វត្សរ៍ បន្ទាប់ ពី ពួក គេ បាន បញ្ចប់ ការ សិក្សា ក៏ ដោយ ។

"មិន មាន គ្រូ ច្រើន ទេ ដែល ខ្ញុំ ចាំ ក៏ ដូច ជា ខ្ញុំ ក៏ ដូច ជា ខ្ញុំ ធ្វើ លោក កេឡឺ ដែរ" នេះ បើ យោង តាម ការ ចែក រំលែក របស់ លោក Karen (Nelson) លោក Olson '71 ដែល ជា អតីត សិស្ស។ «គាត់ មាន ចិត្ត សប្បុរស គួរ ឲ្យ អស់ សំណើច ហើយ គាត់ បាន ពពុះ ដោយ ការ រំភើប នៃ ការ រៀន សូត្រ និង វិទ្យាសាស្ត្រ។ មុខវិជ្ជាគណិតវិទ្យាថ្នាក់ទី៧នេះ ជឿជាក់ថា សិស្សថ្នាក់ទី ២០ ដល់ ២៥ នាក់មករៀននៅថ្ងៃសៅរ៍នេះ ហើយបែរជាមានភាពសប្បាយរីករាយជាច្រើន!"

សម្រាប់ សិស្ស ជា ច្រើន វគ្គ សិក្សា នៅ សាលា ថ្ងៃ សៅរ៍ ទាំង នេះ គឺ ជា ឱកាស បន្ថែម មួយ ដើម្បី ធ្វើ ការ លើ គម្រោង វិទ្យា សាស្ត្រ របស់ ពួក គេ និង ទទួល បាន ការ យល់ ដឹង ពី លោក ខេលឡឺ ។ មិន ថា វា នៅ ខាង ក្នុង ឬ ក្រៅ ថ្នាក់ រៀន ទេ គាត់ ក៏ បាន ខិតខំ បង្កើត ទំនាក់ទំនង ដ៏ ជ្រាល ជ្រៅ និង មាន អត្ថន័យ ជាមួយ សិស្ស ទាំង អស់ របស់ គាត់ ផង ដែរ ។ ដោយ ប្រើប្រាស់ ឱកាស គ្រប់ យ៉ាង គាត់ នឹង ស្ម័គ្រ ចិត្ត នៅ ព្រឹត្តិ ការណ៍ សាលា ឲ្យ បាន ច្រើន តាម ដែល អាច ធ្វើ ទៅ បាន ។

លោក ឃីលឡឺ បាន និយាយ ថា " វា មាន សារៈ សំខាន់ ចំពោះ ខ្ញុំ សំរាប់ សិស្ស ក្នុង ការ ស្គាល់ ខ្ញុំ មិន ត្រឹម តែ ជា គ្រូ ប៉ុណ្ណោះ ទេ ប៉ុន្តែ ថែម ទាំង ជា មិត្ត ភក្តិ ផង ដែរ ។ "

នៅ ក្នុង ថ្នាក់ លោក ឃីលឡឺ បាន បំពេញ មេរៀន របស់ គាត់ ជាមួយ នឹង ព័ត៌មាន វិទ្យា សាស្ត្រ ដ៏ គួរ ឲ្យ ចាប់ អារម្មណ៍ និង បាន ធ្វើ ឲ្យ ប្រាកដ ថា ត្រូវ សម្រប ខ្លួន ទៅ នឹង រចនាប័ទ្ម រៀន សូត្រ ផ្ទាល់ ខ្លួន របស់ សិស្ស ម្នាក់ៗ ។ គាត់ បាន ទទួល ស្គាល់ ថា មិន មែន សិស្ស ទាំង អស់ រៀន បាន ល្អ បំផុត ដូច គ្នា នោះ ទេ ហើយ បាន ធ្វើ ឲ្យ ប្រាកដ ថា ត្រូវ ពិនិត្យ មើល យ៉ាង ខ្ជាប់ខ្ជួន ជាមួយ សិស្ស ម្នាក់ៗ ដើម្បី ធានា ថា ពួកគេ អាច យល់ ពី មាតិកា វគ្គ សិក្សា បាន ។

លោក ឃីលឡឺ បាន និយាយ ថា " ការ រក្សា ការ យក ចិត្ត ទុក ដាក់ របស់ សិស្ស គឺ ជា ឧបសគ្គ ដ៏ លំបាក បំផុត មួយ ក្នុង ការ បង្រៀន ។ "

បន្ទាប់ ពី បញ្ចប់ ការ សិក្សា និស្សិត ជា ច្រើន របស់ លោក ខេលឡឺ បាន បន្ត ការងារ នៅ ក្នុង វិស័យ វិទ្យា សាស្ត្រ ឬ វិទ្យា សាស្ត្រ ដែល ទាក់ ទង នឹង ការ ស្រាវជ្រាវ ដោយសារ តែ ការ បង្រៀន និង ការ លើក ទឹក ចិត្ត ដ៏ បំផុស គំនិត របស់ ប៊ីល ។

អូលសុន បាន និយាយ ថា " យើង អាច ឃើញ ថា គាត់ បាន ខិតខំ ប្រឹងប្រែង ខ្លាំង ជាង យើង ហើយ ថា គាត់ យក ចិត្ត ទុក ដាក់ ចំពោះ ភាព ជោគ ជ័យ របស់ យើង ។ " «ជា លទ្ធផល គាត់ បាន ដំឡើង ក្នុង ខ្លួន ខ្ញុំ នូវ សេចក្ដី ស្រឡាញ់ នៃ ការ រៀន សូត្រ និង ការ រំភើប នៃ ការ ប្រមាញ់ ក្នុង ការ ធ្វើ ការ ស្រាវជ្រាវ។ ខ្ញុំ បាន នាំ អ្នក ទាំង នោះ មក ជាមួយ ខ្ញុំ ក្នុង អំឡុង ពេល អាជីព 39 ឆ្នាំ របស់ ខ្ញុំ នៅ សាកល វិទ្យាល័យ មីនីសូតា បណ្ណាល័យ ។ សេចក្តីស្រឡាញ់នៃការស្រាវជ្រាវបាននៅជាមួយខ្ញុំ"។